قهرمان
قهرمان مانند کوه سرکش است
آشیان مهر در جان آتش است
گر که ابر مکر و تزویر و ریا
چهره پوشاند دو روزی کوه را
عاقبت خورشید سر آرد برون
رخ نماید آفتاب لاله گون
می زداید ابر از سیمای او
سرفرازد قد سرو آسای او
آشیان مهر در جان آتش است
گر که ابر مکر و تزویر و ریا
چهره پوشاند دو روزی کوه را
عاقبت خورشید سر آرد برون
رخ نماید آفتاب لاله گون
می زداید ابر از سیمای او
سرفرازد قد سرو آسای او
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر